Wokół Kuching

05.07.2025 Kuching – Semenggoh – Bako – Kuching
Wstaliśmy po 7 rano i od razu zamówiliśmy Graba – to taki lokalny Uber, bardzo sprawnie działający i tani / tak ok. 1 zł/km /. Semenggoh reklamowany jako sanatorium orangutanów okazuje się wstrętną komercją czymś na kształt nawet nie zoo tylko cyrku. Idzie się z 1km po asfalcie do platformy na której o 9 i 15 podawane jest jedzenie. Pojawia się ileś orangutanów i jedzą, a tłum robi im foty. W naszym przypadku był 1 duży orangutan i 2 małe i ze 4 autokary fotoreporterów. Wjazd 10 RM adult, 5 RM child. Konieczna jest rejestracja albo wcześniejsza, albo na miejscu poprzez skan kodu QR i wpisanie danych. Na miejscu czeka na nas kolejny Grab i podwozi nas do Parku Narodowego Bako. Tu zasady podobne tylko bilety po 20 adult i 7 child + 200 łódka na grupę max 8 osób. My jesteśmy tu koło 12, to dość późno, więc łódka jest tylko dla nas. Trudność jest taka że płatność jest tylko gotówką, a w pobliżu nie ma bankomatów. Na szczęście mamy tyle kasy. Łódka gdzieś po 10 minutach szybkiego rajdu dowozi nas do resortu, gdzie zaczynają się trasy po parku. Chodzi się po ścieżkach w dżungli i wynajduje zwierzaki, a głównie chodzi tu o nosacze – czyli małpy zwane u nas jako memowe janusze. My idziemy szlakiem prowadzącym na kolejną plażę. Bardzo fajna droga i wcale nie łatwa, bo dość stroma i kreta. Spotykamy sporo grup Polaków, co sobie zwiedzają Borneo. Nosacze trafiają nam się podczas powrotu w samym resorcie. Sporo rozrabiają ku radości gapiów. W łódkę i z powrotem. Tu w busa i za 3,5 RM od os do Kuching na zwiedzanie stolicy Sarawaku. Miasto położone jest nad rzeką, ma kilka ciekawych meczetów, wielki paląc gubernatora, chińską i indyjską uliczkę i sporo kotów zarówno żywych jak i pomnikowych, bo reklamowane jest jako miasto kotów. W graba i do hotelu. Jutro lecimy do Malu , położonego w środku dżungli.

Komentarze (0)