2020
27
gru
Podziwiamy Pergamon i docieramy pod Efes
Turcja, Selçuk
Przejechano 1847 km
27.12.2020 Pergamon – Selcuk
Dzień rozpoczynamy od wejścia na teren w którym znajduje się wpisana na Unesco Czerwona Świątynia – taki cudak rzymski zbudowany na cześć jednego z egipskich bogów – z czerwonej cegły – wysoki na 14 metrów , wielki , rozłożysty. Fajnie go się zwiedza. Idziem z buta do Akropolu , ale zamknięte. Wracamy przez fajną dzielnicę przypominającą trochę arabskie medyny. Zajeżdżamy do wpisanego na Unesco teatru – idzie się poprzez cygańskie wioski – to dodaje pikanterii. No jest wesoło. Kolejny punkt to Asklepion – ale oczywiście też zamknięty, bo weekendowy lockdown. Jest też z tego korzyść , bo droga przez Izmir – kompletnie pusta , praktycznie brak ruchu. Izmir trzecie co do wielkości tureckie miasto przejeżdżamy bez zatrzymania , widzimy klika aluminiowych wieżowców i wykutego w skale wielkiego Ataturka. Pada. W Selcuk podjeżdżamy jeszcze za dnia obejrzeć trochę Efez zza płota , potem próbujemy sforsować górującą nad miastem fortecę , ale brak bramy w murze skutecznie nam to uniemożliwia. Potem trochę kaczymy po mieście jedząc co się trafi. Akurat dzieci znalazły hotel , tak po 200 TL za noc. Jedenastolatki są w stanie same załatwić nocleg w Turcji dla 7 osób dogadując się po angielsku i ustalając warunki pobytu. Pasuje nam to. Potem jeszcze snujemy się po wymarłym mieście szukając sklepu otwartego, ale niestety – lockdown trwa. Na szczęście host ma 3 piwa na zbyciu – to nas częściowo ratuje. Jutro w stronę Pamukkale.
Dzień rozpoczynamy od wejścia na teren w którym znajduje się wpisana na Unesco Czerwona Świątynia – taki cudak rzymski zbudowany na cześć jednego z egipskich bogów – z czerwonej cegły – wysoki na 14 metrów , wielki , rozłożysty. Fajnie go się zwiedza. Idziem z buta do Akropolu , ale zamknięte. Wracamy przez fajną dzielnicę przypominającą trochę arabskie medyny. Zajeżdżamy do wpisanego na Unesco teatru – idzie się poprzez cygańskie wioski – to dodaje pikanterii. No jest wesoło. Kolejny punkt to Asklepion – ale oczywiście też zamknięty, bo weekendowy lockdown. Jest też z tego korzyść , bo droga przez Izmir – kompletnie pusta , praktycznie brak ruchu. Izmir trzecie co do wielkości tureckie miasto przejeżdżamy bez zatrzymania , widzimy klika aluminiowych wieżowców i wykutego w skale wielkiego Ataturka. Pada. W Selcuk podjeżdżamy jeszcze za dnia obejrzeć trochę Efez zza płota , potem próbujemy sforsować górującą nad miastem fortecę , ale brak bramy w murze skutecznie nam to uniemożliwia. Potem trochę kaczymy po mieście jedząc co się trafi. Akurat dzieci znalazły hotel , tak po 200 TL za noc. Jedenastolatki są w stanie same załatwić nocleg w Turcji dla 7 osób dogadując się po angielsku i ustalając warunki pobytu. Pasuje nam to. Potem jeszcze snujemy się po wymarłym mieście szukając sklepu otwartego, ale niestety – lockdown trwa. Na szczęście host ma 3 piwa na zbyciu – to nas częściowo ratuje. Jutro w stronę Pamukkale.
Zdjęcia (11)
Zasoby: 
30.041 
21.983 
1.097.302 
3.423 
