2013
28
cze
Pola szaleje
Armenia, Yerevan
Przejechano 2288 km
28.06 piątek
Spało się pysznie do 7.00 wtedy spała Pola. Z wyliczeń naukowców z NASA wynika , że Pola śpi krócej niż my. Jej starcza 9 godzin , nam 10 mało… Miła Pani gospodyni przygotowała śniadanie trochę skąpe jak na te 3000 dram , lepiej byśmy wyszli jakbyśmy zapłacili 12.000 bez śniadania. Ale może dzięki temu , że zamówiliśmy śniadanie Pani nam naraiła swoją siostrę co mieszka w Erywaniu i też trudni się wynajmem pokoi turystom. Zgodziliśmy się u niej spać. Do stolicy podjechaliśmy wieloosobową taksówką , bo marszrutki coś nie było. Taxi za 2500 dram/os w stylu Audi A8 jedzie 1,5h. Marszrutka w stylu ford transit za 1500 dram/os jedzie 2h. Wybór należy do Ciebie.
W drodze widać Aragac – wulkan sięgający 4000 m npm będący obecnie najwyższym szczytem Armenii. Po drodze ugadaliśmy się z gospodarzami co mieszkają na północnych obrzeżach miasta i nas odebrali na wylotówce wsadzili do taksi i podwieźli do swojej kwatery.
Tu szok. Całe piętro ok. 100 m2 nasze. Oddzielne drzwi , łazienka , kuchnia , TVsat , 3 pokoje. Wypas za 12000 dram za nocleg od naszej grupy. Wzięliśmy 3 noclegi.
Marszrutka 57 za 100 dram/os dowiozła nas do Opery. Tu zaczęliśmy zwiedzanie miasta.
Miasto jest dość ładne – podobało nam się. Tak do przelecenia w 1 dzień. Plac Opery składa się z opery z pomnikiem Chaczaturiana przed wejściem. Obok jest sztuczne jezioro , w którym pływają łabędzie. Ulicą Husisain , czyli północną dochodzi się do centralnego placu miasta , czyli placu Republiki. Jest tu sporo gmachów z początku komunizmu z różowego tufu wulkanicznego , stąd często Erywań jest nazywany różowym miastem. Te gmachy to rząd , ministerstwa , Marriott , muzea. Kiedyś na tym placu stał pomnik Lenina… Idziemy dalej prosto dochodzimy do fabryki koniaków Ararat. Idziem w prawo i w prawo i znajdujemy w podwórzu Błękitny Meczet. Jest to bardzo ładny obiekt , którym obecnie opiekuje się ambasada Iranu. Można wejść za darmo na jego teren i pooglądać zgromadzone tu ciekawostki ceramiczne. Kolejny obiekt na trasie to Katedra św. Grzegorza Oświeciciela – największy ormiański kościół na świecie oddany do użytku w 2001r. w 1700 rocznicę chrztu Armenii – najstarszego chrześcijańskiego kraju na świecie. Oczywiście JPII tu był… katedra robi dobre wrażenie. Potem dla odmiany najstarszy kościół w mieście Katogike Astwacacin z XIIIw. – obecnie w remoncie. Kaskada – czyli podwójny ciąg schodów ciągnący się w górę jakieś 50 m – to ostatni plan wycieczki. Pod schodami impreza – ludzie tańczą w rytm muzyki , na scho
dach – muzeum i galeria. Na górze pomnik 50-lecia bytności Armenii w CCCP , piękny widok na wulkan Ararat – ponad 5000 m npm – święta góra Ormian w granicach Turcji oraz taki sobie widok na pomnik Matki Armenki – gigantki 50 – metrowej statui trzymającej w rękach miecz i gniewnie patrzącej w stronę Turcji.
Kilku placów zabaw po drodze przez grzeczność nie wspominam…
Marszrutka 57 i po 20 minutach kwatera. Jeszcze pyszna obiadokalacja z szaszłyków – kuchnia armeńska o wiele lepsza i tańsza niż gruzińska , Pola zagaduje pijących obok wódkę jegomości by śpiewali razem z nią piosenkę z przedszkola: „my jesteśmy krasnoludki…” , zakupy na jutro , pogawędka z gospodarzami i o 21.30 Pola poszła spać … a wstała o 7.00 Na nogach była 14 i pół godziny.. Koń by padł…
Spało się pysznie do 7.00 wtedy spała Pola. Z wyliczeń naukowców z NASA wynika , że Pola śpi krócej niż my. Jej starcza 9 godzin , nam 10 mało… Miła Pani gospodyni przygotowała śniadanie trochę skąpe jak na te 3000 dram , lepiej byśmy wyszli jakbyśmy zapłacili 12.000 bez śniadania. Ale może dzięki temu , że zamówiliśmy śniadanie Pani nam naraiła swoją siostrę co mieszka w Erywaniu i też trudni się wynajmem pokoi turystom. Zgodziliśmy się u niej spać. Do stolicy podjechaliśmy wieloosobową taksówką , bo marszrutki coś nie było. Taxi za 2500 dram/os w stylu Audi A8 jedzie 1,5h. Marszrutka w stylu ford transit za 1500 dram/os jedzie 2h. Wybór należy do Ciebie.
W drodze widać Aragac – wulkan sięgający 4000 m npm będący obecnie najwyższym szczytem Armenii. Po drodze ugadaliśmy się z gospodarzami co mieszkają na północnych obrzeżach miasta i nas odebrali na wylotówce wsadzili do taksi i podwieźli do swojej kwatery.
Tu szok. Całe piętro ok. 100 m2 nasze. Oddzielne drzwi , łazienka , kuchnia , TVsat , 3 pokoje. Wypas za 12000 dram za nocleg od naszej grupy. Wzięliśmy 3 noclegi.
Marszrutka 57 za 100 dram/os dowiozła nas do Opery. Tu zaczęliśmy zwiedzanie miasta.
Miasto jest dość ładne – podobało nam się. Tak do przelecenia w 1 dzień. Plac Opery składa się z opery z pomnikiem Chaczaturiana przed wejściem. Obok jest sztuczne jezioro , w którym pływają łabędzie. Ulicą Husisain , czyli północną dochodzi się do centralnego placu miasta , czyli placu Republiki. Jest tu sporo gmachów z początku komunizmu z różowego tufu wulkanicznego , stąd często Erywań jest nazywany różowym miastem. Te gmachy to rząd , ministerstwa , Marriott , muzea. Kiedyś na tym placu stał pomnik Lenina… Idziemy dalej prosto dochodzimy do fabryki koniaków Ararat. Idziem w prawo i w prawo i znajdujemy w podwórzu Błękitny Meczet. Jest to bardzo ładny obiekt , którym obecnie opiekuje się ambasada Iranu. Można wejść za darmo na jego teren i pooglądać zgromadzone tu ciekawostki ceramiczne. Kolejny obiekt na trasie to Katedra św. Grzegorza Oświeciciela – największy ormiański kościół na świecie oddany do użytku w 2001r. w 1700 rocznicę chrztu Armenii – najstarszego chrześcijańskiego kraju na świecie. Oczywiście JPII tu był… katedra robi dobre wrażenie. Potem dla odmiany najstarszy kościół w mieście Katogike Astwacacin z XIIIw. – obecnie w remoncie. Kaskada – czyli podwójny ciąg schodów ciągnący się w górę jakieś 50 m – to ostatni plan wycieczki. Pod schodami impreza – ludzie tańczą w rytm muzyki , na scho
dach – muzeum i galeria. Na górze pomnik 50-lecia bytności Armenii w CCCP , piękny widok na wulkan Ararat – ponad 5000 m npm – święta góra Ormian w granicach Turcji oraz taki sobie widok na pomnik Matki Armenki – gigantki 50 – metrowej statui trzymającej w rękach miecz i gniewnie patrzącej w stronę Turcji.
Kilku placów zabaw po drodze przez grzeczność nie wspominam…
Marszrutka 57 i po 20 minutach kwatera. Jeszcze pyszna obiadokalacja z szaszłyków – kuchnia armeńska o wiele lepsza i tańsza niż gruzińska , Pola zagaduje pijących obok wódkę jegomości by śpiewali razem z nią piosenkę z przedszkola: „my jesteśmy krasnoludki…” , zakupy na jutro , pogawędka z gospodarzami i o 21.30 Pola poszła spać … a wstała o 7.00 Na nogach była 14 i pół godziny.. Koń by padł…
Zdjęcia (12)
Zasoby: 
34.429 
22.044 
1.100.619 
3.423 
