nr 5 Mogielica 1173

W nocy śniły mi się jakieś koszmary. O dziwo rano wstałem nawet w miarę sprawny. Bałem się , że nogą i ręka nie będę mógł ruszyć. Przemiła Pani Olga zrobiła pyszną jajecznicę. Zebrałem się koło 11 i ruszyłem niebieskim w dół do Szczawnicy. Dziś słońca nie ma , ale też i nie pada i nie wieje. Widać , że pogoda się zmienia , ale może jeszcze wejść na Mogielicę będzie mi dane. W dół schodziło się spokojnie i dość żwawo , trochę zamotałem się przy Sewerynówce bo jakiś baran namalował szlak nie w tę stronę co trzeba , pewnie po to by sprowadzić wędrowca do leśnej kapliczki. Poza tym są tu oprócz szlaków pieszych szlaki narciarskie malowane tym samym kolorem , co zwiększa prawdopodobieństwo zamotu. W Szczawnicy zrobiłem zakupy , bo gdzie dziś będę spał tego nie wiem. Nadjechał bus do Krakowa za 6 zł podrzucił mnie do Gręblówki – przysiółka Szczawy , skąd prowadzi niebieski szlak na Mogielicę najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego 1173 m npm / tu znowu kłopot bo na szczycie jest info , że Mogielica ma 1170 , wg KGP ma 1173 , wg Wiki 1171 / Wg mapy , której nie mam , bo komuś pożyczyłem a w Szczawnicy w kilku punktach które nawiedziłem map było full , ale tej akurat nie na szczyt jest 2h. Start zaczynam o 15 więc może przed zmierzchem dotrę. Dziś idę na GPS – pokazuje 3,8 km do celu. No to może w 2h dojdę. E nie… nie dojdę… szlak kompletnie nie przetarty , zapadam się po pas. Oj ciężko będzie. Gdzieś po godzinie drogi spotykam dwie osoby znaprzeciwka. O to pierwsi jakich spotkałem – wczoraj nie trafiłem na szlaku na nikogo. Idą z Jurkowa i strasznie psioczą na nieprzetarty szlak. Fajnie , że się spotkaliśmy – będziemy dalej szli po śladach , ja po ich , oni po moich. Od razu lepiej. Kto ten szlak znakował , co chwila go gubię. Widać , że tu mniej ludzi chodzi niż w okolicach Szczawnicy. Na Mogielicę docieram po 3 h , już ciemno. Stoi tu wieża widokowa z 2008 podobna do tej na Radziejowej. Jest też obok krzyż papieski oraz droga krzyżowa poprowadzona z Jurkowa. O to super będę szedł po stacjach. Na szczycie jest na szczęście też plansza z mapą , więc robię jej fotę. Nie mam na GPS Jurkowa , więc idę na azymut – wiem że mam iść na NW i tak ze 4km w prostej linii i ze 600 m w dół trzymając się niebieskiego szlaku i drogi krzyżowej.
Beskid Wyspowy czyli kilkanaście odosobnionych kopiastych szczytów. Trochę już miałem okazję z tym się zapoznać przy okazji Lubomira. Byłem wtedy na Szczeblu i Luboniu. Na Mogielicę prowadzi kilka dróg: niebieski ze Szczawy do Kasiny , zielony z Dobrej do Limanowej i żółty z Tymbarku na Turbacz. Jak kopa to kopa , czyli z kopa i w dół. Och jak ja lubię zbiegać po śniegu , jak dobry śnieg , to szybciej się zbiega niż jak by go nie było. Coś na kształt zbiegania z wulkanu. Tym sposobem po 1,5 h jestem na dole , mimo , że na mapie 1h40min. Raz to chyba zbiegłem poza szlakiem , bo niemożliwe by był tędy poprowadzony , stromo i zapada się po pas…
W Jurkowie znajduje nocleg w hotelu Mogielica w centrum wsi tuż obok przystanku busa. Nocleg 70 zł. Dziś buty przemokły…..
08.03.2013 Jurków – Warszawa.
Dziś plan prosty powrót do domu. O 8:51 bus za 13 zł do Krakowa przez Dobczyce i Wieliczkę tłucze się 2h , a to tylko 60 km. O 12:30 TLK , o 15:49 Centralna , o 16:30 dom. Oj dziś śnieżyca , wietrzyca.
Podsumowując wypad: W trzy dni trzy szczyty z KGP leżące w trzech kompletnie różnych górach: skałkowate Pieniny , rozłożysty i płaski Beskid Sądecki oraz wypiętrzone pojedyncze kopy beskidu Wyspowego. To jest właśnie piekno gór. Jak wcześniej wspominałem góry są piękne , polskie góry w szczegolności , a zimą najbardziej!

Zdjęcia (3)

Komentarze (2)