jest rumunia

Bałczik – Vama Vache
W nocy aferki były dwie: jedna o 0:30 dwudziestominutowa o zły sen i druga o 9:00 półgodzinna o to gdzie ma stać nocnik. Przejęci aferami tak się jakoś nieudacznie pakowaliśmy , że zostawiliśmy na miejscu 2 ręczniki i Poli kocyk. W knajpie u Anglika za ostatnie lwy kupiliśmy tosty , piwo i kawę , ba nawet brakło 2 lwy i musiałem wymienić trochę dolarów w kantorze obok. U Anglika ceny okazały się angielskie – tost 3,5lv , a kawa 2 lv. Potem od 12:30 na plaży – Pola szalała na dmuchanym psie , Ania sobie polegiwała pod parasolem , ja na godzinkę wyskoczyłem do tego pałacyku królowej rumuńskiej – to jakieś 1,5 km drogi. Pałacyk postawiony został dla żony króla rumuńskiego w latach 30 – tych XXw. Pani ta była Angielką i postawiła warunek przenosin z Londynu do Bukaresztu w postaci pałacu. Warunek został spełniony , ale długo się nim nie nacieszyli , najpierw wojna , potem zmiana granic i obecnie pałacyk jest na terenie Bułgarii. Wjazd 10 lv. Obok jest ogród botaniczny w cenie , ale jakiś taki nieciekawy. Pałac też jakiś taki nijaki o wiele ciekawiej się prezentuje od strony morza niż od strony lądu.
O 15:20 zgodnie z planem podeszliśmy pod wielką górę i dotarliśmy po pół godzinie do dworca autobusowego. Zapakowaliśmy się do busika do Szabły i za 5lv/os przez 70 minut jazdy po drodze między polami słoneczników i kukurydzy dotarliśmy na miejsce. Busik typowy Mercedes – ciekawostka to boczne automatycznie przesuwane i zamykane drzwi. W Szabła szybka przesiadka na podobny busik do Durankułak tylko trochę mniejszy i mniej zapakowany. Bilet 4 lv , czas jazdy 25 min.
W Durankułak poznałem siedzibę kmiotstwa oraz pomnik siłacza , a także knajpę w której się stołowałem 16 lat temu. Jedyne chyba co się tu zmieniło to w kmiotstwie obok flagi Bułgarii powiewa teraz flaga Unii. No i osiołków nie widać…. Tu wydaliśmy na jedzenie ostatnie lwy i na picie brakło , a że pani nie chciała sprzedać piwa za leje , dolary czy euro to też drogę do granicy pokonałem na oparach….
Do granicy musieliśmy iść 6 km z buta , bo stopa nie udało się złapać. Pogoda była piękna – dziś znowu pełne słońce i 29 stopni , ruch mały , Pola spała , więc szło się całkiem sprawnie – po półtorej godziny dotarliśmy. Granicy od strony bułgarskiej nie ma , od strony rumuńskiej jest tylko kontrola paszportów i tyle. Jest tu też bardzo tania wolnocłówka – ballantines 1 l za 56 lei , piwo za 2,5 lei.
Kiedyś to tu się działo … ale kiedyś to była granica przyjaźni oznakowana zaoranym polem i drutem kolczastym. Dziś się przechodzi o tak po prostu…
Ciekawostka: na granicy spotkaliśmy wiatrak w 6 częściach na 6 olbrzymich tirach. Oj to ci dopiero transport specjalny.
Kilometr za granicą już po stronie rumuńskiej jest wioska Vama Vache. Ja ją pamiętałem jako kompletną dziurę w której poza sklepem i kilkunastoma chatami oraz przystankiem busa z Mangalii nic nie ma. Ostatnia czynna plaża na południu Rumunii była w 2 Mai. Teraz po likwidacji granic wioska całkowicie zmieniła swe oblicze. Pełno tu nowych hoteli , knajp , uliczek , imprezy , dziwni ludzie , klimat nie przymierzając jak na KhaoSan w Bangkoku. Bez problemu podebraliśmy kasę z bankomatu – jest ich tu z 5 i znaleźliśmy nocleg. Cena 60 lei za pokój z łazienką dostępny z zewnątrz z tarasem w czymś na kształt motelu. Rozbicie namiotu u chłopa 7 lei/os , nocleg u babuszki 50 lei/pokój w hostelu typu backpackers – 70 lei. Trafiliśmy akurat na festiwal kultury i sztuki więc się dzieje.
Zostajemy tu na 2 noce. Acha 1 lei – to trochę mniej niż 1 zł.

Zdjęcia (7)

Komentarze (0)