są wizy!!!

Jak pozyskać irańską wizę i nie zwariować?

Jednym z krajów, które nawiedzimy podczas tegorocznych wyjazdów jest Iran. Do Iranu dla Polaków obowiązuje wiza wjazdowa.
Można ją uzyskać na dwa sposoby:
• VOA – czyli visa on arrival ,
• E-visa – czyli wiza elektroniczna.
Odnośnie tego pierwszego , to płacisz za wizę na lotnisku międzynarodowym w Iranie – 75 euro od osoby. Nam ta opcja nie pasuje , bo do Iranu zamierzamy dotrzeć lądem. Podobno działa, choć mogą być problemy na lotnisku startowym z wbiciem się do samolotu.
Odnośnie tego drugiego , to ten system obowiązuje gdzieś od połowy stycznia. Wiza kosztuje tu 50 euro i jest ważna 90 dni od daty wydania i pozwala na pobyt do 30 dni od daty przekroczenia granicy. Wchodzi się na stronę evisa.mfa.gov.ir wybiera interesujący nas język / najczęściej angielski / i po kolei wypełnia dosyć prosty wniosek. Potrzebny jest skan paszportu i skan zdjęcia w jpg oraz nr telefonu do kogoś w Iranie. Oba skany w odpowiednich rozmiarach i o odpowiedniej wadze, jest możliwość sprawdzenia na stronie, czy skany są OK. Po wypełnieniu wniosku czekamy kilka dni na odzew. Najczęściej dostaniemy po 2, 3 dniach maila z odmową, pewnie dlatego że telefon irański co podaliśmy nie jest właściwy i odbierze go ktoś kto nic o nas nie wie , lub w ogóle takiego numeru nie ma, bo go zmyśliliśmy, by wpisać cokolwiek do wniosku, by pasowało.
Wtedy się nie załamujemy tylko staramy się o pośrednika. Tych jest co najmniej kilkunastu: polskich lub irańskich. My wybieramy irańskiego np. tappersia.com i próbujemy wypełniać wniosek zamieszczony na ich stronie. Oczywiście zablokujemy się na okienku z nazwą hotelu, więc albo na własną rękę próbujemy zarezerwować nocleg i tu prawdopodobnie ugrzęźniemy przy płatności, albo próbujemy się skontaktować z pośrednikiem, by nam przesłał kwestionariusz internetem i sam go wypełnił w naszym imieniu oraz by w naszym imieniu zarezerwował ten hotel na pierwszą noc. Próbować kontaktu można na 2 sposoby albo telefonem , co jest drogie i niepewne , albo przez chat na ich stronie. Korzystając z chatu na stronie po wymianie kilku postów okaże się że musimy mieć WhatsApp , bo facebook u nich jest blokowany. Instalujemy sobie WhatsApp – jak go wcześniej nie mieliśmy , albo podajemy numer jak go wcześniej mieliśmy i już jest kontakt. Tym sposobem po wymianie kilku kurtuazyjnych zwrotów grzecznościowych dostajemy na nasz e-mail kwestionariusz, który wypełniamy i dorzucamy do tego skan paszportu i zdjęcie. Po kilku dniach dostajemy info, że nasz wniosek został pozytywnie rozpatrzony. By otrzymać na maila potwierdzenie czyli VisaGrantNotice musimy pośrednikowi zapłacić za jego pracę , czyli 3 x19 euro za wizy + jakieś 2 euro opłaty manipulacyjnej + 35 euro za nocleg w hotelu na pierwszą noc. Płacimy na podane przez pośrednika konto w Niemczech , jakiejś tajnej firmy co nie ma nic wspólnego z pośrednictwem wizowym i zajmuje się np. handlem częściami do trakcji elektrycznej. Tym sposobem omijamy kolejne embargo. Po wpłynięciu kasy na konto słupa dostajemy od pośrednika mailem potwierdzenie otrzymania wstępnej e-wizy oraz potwierdzenie rezerwacji hotelu.
Potem musimy jeszcze załatwić sobie 2 papiery:
• ubezpieczenie podróżne , koniecznie takie by było napisane „allworld Iran included” W Axie kosztuje tyle samo co normalne , tylko jako kraj podróży trzeba wybrać Iran. Może być dla 3 osób na 1 druczku.
• potwierdzenie wniesienia opłaty za wizy - 50 euro od osoby. Może być dla 3 osób na 1 druczku. Można próbować zrobić przelew na wskazane konto na stronie ambasady Iranu w Polsce , ale wtedy całość prowizji musimy pokryć my , co nie zawsze się udaje , więc lepiej iść do dowolnego oddziału PKO BP , bo Ambasada Iranu ma konto w tym banku i tam gotówką wpłacić te 150 euro za 3 osoby + 1,84 euro prowizji. Oczywiście trzeba mieć 5 euro w banknocie , bo bank nie przyjmuje euro w bilonie , ale za to reszty wyda bilonem w zł , przycinając na spreadzie.
Jeżeli to mamy już za sobą , to jedziemy do ambasady Iranu w Warszawie na Saską Kępę mając w ręku 4 papiery: paszport najlepiej bez pieczątki izraelskiej , dowód opłaty za wizę , ubezpieczenie i wstępną e-visę. Stawiamy się od poniedziałku do piątku między godziną 14 a 15, ale nie 4, 5 lub 6 czerwca , bo wtedy jest zamknięte , bo jest zbieg trzech świąt: śmierć Chomeiniego , aresztowanie Chomeiniego i koniec ramadanu. Jeżeli się wtedy stawimy , to musimy się stawić jeszcze raz 7 czerwca , bo 4, 5 lub 6 czerwca pocałujemy klamkę. Jak już jesteśmy w środku , to papiery przyjmie od nas najpewniej Polka w chuście na głowie , co pewnie wyszła za Persa i teraz tam po znajomości pracuje. Polka jest bardzo ogarnięta, przejrzy papiery , nie zgłosi uwag i powie nam , by się zgłosić po odbiór wiz za jakieś 3-4 dni, ale wcześniej by zadzwonić między godz. 9 a 12 , czy warto jest na tą godz. 14 jechać.
Po jakichś 3-4 dniach dostajemy na maila e-wizę. I tu uwaga każdy dostaje potwierdzenie na swojego e-maila podanego wcześniej , wg zasady 1 e-wiza = 1 adres e-mail , czyli podobnie jak w przypadku Lesotho.
Następnie dzwonimy do ambasady i umawiamy się na odbiór paszportów. Jak się odbiera za żonę , to trzeba mieć od niej upoważnienia. Paszporty można też otrzymać przez kuriera lub pocztą. Paszporty są , wizy są. Można pomału brać się za załatwianie kolejnych e-wiz.

Komentarze (6)